Leerproblemen

Dysorthografie

Dysorthografie is een specifieke leerstoornis die zich uit in hardnekkige problemen met spelling, vaak in combinatie met, maar soms los van, dyslexie. Mensen met dysorthografie hebben moeite met het correct schrijven van woorden, ondanks voldoende intelligentie en onderwijs. Deze problemen kunnen onder andere betrekking hebben op het herkennen van klank-tekenkoppelingen, het toepassen van spellingsregels, en het correct schrijven van woorden die fonetisch hetzelfde klinken maar anders gespeld worden.

Net als bij dyslexie is dysorthografie neurobiologisch van aard en wordt het vaak geassocieerd met zwakke fonologische vaardigheden. Het kan zich uiten in veelvuldig voorkomen van fouten zoals het omdraaien van letters, vergeten van letters, en het verkeerd schrijven van klanken die op elkaar lijken. Dysorthografie is vaak een blijvende uitdaging, maar met gerichte ondersteuning kunnen mensen hun spellingvaardigheden verbeteren.

De aanpak van schrijfproblemen binnen de logopedie richt zich op het verbeteren van de schrijfvaardigheid bij kinderen en volwassenen die moeite hebben met schrijven, zoals problemen met handschrift, spelling, zinsopbouw, of tekststructuur. Logopedisten werken systematisch en individueel afgestemd om deze vaardigheden te verbeteren.

Individueel behandelplan

Individuele doelen: Op basis van de diagnose worden specifieke, haalbare doelen gesteld die gericht zijn op het verbeteren van de schrijfvaardigheid, zoals het verbeteren van de handschriftkwaliteit, het aanleren van spellingstrategieën, of het structureren van teksten.

Gerichte oefeningen: De behandeling bestaat uit oefeningen die specifiek zijn gericht op de zwakke punten. Voor handschrift kunnen dit bijvoorbeeld oefeningen zijn die de fijne motoriek verbeteren. Voor spelling kan het gaan om oefeningen gericht op klank-tekenkoppelingen, spellingsregels, en het herkennen van veelvoorkomende fouten.

Evaluatie en aanpassing

Evolutiemeting: De voortgang van de behandeling wordt regelmatig geëvalueerd. De logopedist kijkt of de gestelde doelen worden bereikt en past het behandelplan aan als dat nodig is.

Aanpassing van technieken: Indien bepaalde technieken niet het gewenste effect hebben, worden alternatieve methoden uitgeprobeerd om het gewenste resultaat te behalen.

Gebruik van hulpmiddelen

Schrijfsoftware en apps: Digitale hulpmiddelen, zoals speciale schrijfapps of spellingcorrectieprogramma’s, kunnen worden ingezet als aanvulling op de behandeling.

Ergonomische aanpassingen: Bij motorische schrijfproblemen kan de logopedist adviseren over ergonomische hulpmiddelen zoals speciale pennen of een aangepaste schrijfhouding.

Door deze systematische en individuele aanpak kunnen logopedisten effectief bijdragen aan de verbetering van schrijfvaardigheden, waardoor de patiënt meer zelfvertrouwen krijgt en beter kan functioneren in school, werk en het dagelijks leven.